”Najwięcej w ISIS zatrzymaliśmy ludzi z byłych irackich tajnych służb. Miesiąc temu zatrzymaliśmy mężczyznę, który przyznał nam się ,że był kierowcą Izaata Al. Douri. Takich przykładów wewnątrz ISIS jest mnóstwo”
Generał Sahrad Kader –irackie siły bezpieczeństwa w Kirkuk – 2015- fragment filmu „Insha Allah”
Marszałek Izaat al.-Douri, prawa ręka Saddama Husajna, to kolejna postać istotna w zrozumieniu w jaki sposób ideologia pro-kremlowskiej partii Baas przenikała się z radykalnym Islamem i wykorzystywała działania irackiej Al. Kaidy w zwalczaniu amerykańskiej okupacji , by ostatecznie doprowadzić do powstania ISIS.
Al.-Douri to także kluczowa postać łącząca reżim Assada ,z obalonymi zwolennikami Saddama Husajna, których wielu po 2003 roku znalazło wsparcie w reżimie syryjskim;
W 2003 roku , po inwazji amerykańskiej na Irak ,marszałek Al. Douri uciekł do Syrii z potężną ilością pieniędzy należących do Saddama. Ta gotówka przez lata pozwoliła mu na sponsorowanie zbrojnej działalności na terenie Iraku z dużym zaangażowaniem syryjskiej bezpieki.
Należy raz jeszcze podkreślić, że reżim Saddama Husajna i Assada łączyła wspólna ideologia partii Baas,której ton przez całe lata nadawał Kreml, a dokładnie Jewgienij Primakow; właśnie ta wspólnota korzeni pozwoliła Assadowi i Al. Douriemu współdziałać w zakresie kreowania zbrojnej rebelii na terenie Iraku.
Ten złożony proces znakomicie opisuje Kyle Orton w artykule pt „Izaat ad Douri and ISIS” :
http://www.baghdadinvest.com/izzat-ad-douri-isis/
Al. Douri który stosował zasadę „ wróg mojego wroga jest moim przyjacielem”- patronował zbrojnym ruchom o charakterze nacjonalistycznym w Iraku takim jak „Armia Bractwa Nakszabandija” ,ale jednocześnie nie przeszkadzało mu to we współpracy z iracką Al. Kaidą, której samobójcze zamachy były mu na rękę i które prawdopodobnie także wspierał finansowo przez całe lata.
Z resztą pamiętajmy, ze Armia Bractwa Nakszabandija i inne ruchy islamistyczne łącznie z iracką Al. Kaidą w 2007 roku spotkały się oficjalnie i założyły „Mujahideen Shura Council ”, z której później wyłoniło się ISIS;
Dodatkowo należy podkreślić ,ze Al. Douri jeszcze za czasów Saddama nadzorował także tak zwaną „Kampanie powrotu do wiary” w trakcie której wielu członków partii Baas przesunęło się w stronę Salafizmu; był to pomysł Saddama na wsparcie jego „świeckiej” dyktatury o elementy radykalnego Islamu; wielu z tych ludzi, których Kyle Orton, nazywa ‘byłymi elementami reżimu” stało się po inwazji amerykańskiej kluczowymi członkami ISIS, z którymi w kontakcie cały czas prawdopodobnie był Al. Douri.
Al. Douri organizował także irackie plemiona do przemytu ropy przez granice z Syrią i ta kreacja działalności organizacji przestępczych później okazały się być kluczem do sukcesu ISIS po inwazji amerykańskiej na Irak. To właśnie dzięki wsparciu finansowemu i logistycznemu tych plemion – ISIS mogło posiadać bazy na pograniczu iracko-syryjskim wykorzystując ich radykalizm i niechęć względem szyickiego rządu w Bagdadzie. Nad wszystkim jednak czuwały finanse Al. Douriego,czyli dawna kasa Saddama Husajna.
Daniel Greenfield ,w sposób genialny dokonuje syntezy omawianych wyżej tropów:
„ Krytycy twierdzą, że gdyby Saddam wciąż był u władzy, to nie byłoby ISIS. Jednak to iracki dyktator przyczynił się poprzez swoje sojusze z islamistami do stworzenia ISIS. Państwo Islamskie nie wzrosło nagle z ruin jego reżimu…”
Człowiekiem odpowiedzialnym za jego kampanię „powrotu do wiary” był generał Al-Douri, który był kluczowym sojusznikiem Al-Kaidy w transporcie ich ludzi przez Syrię, i który potem żył wystarczająco długo, by walczyć u boku ISIS, kiedy odzyskało ono Tikrit.”
Począwszy od 2003 roku Al Douri walczył w ramach stworzonej przez siebie Armii Bractwa Nakszbandija; te oddziały w dużej mierze złożone z najbardziej zaufanych członków partii Baas, byłych oficerów tajnych służb – dość szybko znalazły wspólny język z iracką Al Kaidą,czyli pózniejszym ISIS,łączył ich wspólny wróg jakim byli amerykańscy okupańci,a także wielu bojowników,którzy po rozbiciu armii Saddama krążyli między oddziałami Al Douriego a ISIS; można zaryzykować stwierdzenie,że wielu późniejszych przywódców ISIS było dobrymi znajomymi Al Douriego i jego ludzi z czasów ich wspólnej służby dla Saddama Husajna.
Al Douri oczywiście nie był islamskim radykałem,wręcz przeciwnie był lojalny do końca socjalistycznej ideologii partii Baas,a także wyznawał Sufizm,co dla wielu Salafitów jest herezją; jednak te różnice światopoglądowe i ideologiczne nie przeszkodziły wyżej wymienionym stronom współdziałać, aż do momentu wspólnego odbicia Mosulu w 2015 roku z rąk irackiej armii Malikiego.
Jak pisze Marcin Mamoń w swojej znakomitej książce „Wojna braci”:
„W 2008 roku ,czyli na parę lat przed wojną, byłem w Damaszku. Szukałem kontaktu z basistami Saddama Husajna, którzy znaleźli schronienie w Syrii,by za ich zgodą pojechać potem do Iraku. Na ulicy w Damaszku spotkałem się z Izaatem Ibrahimem al. Dourim, następcą Saddama Husajna – królem trefl ze słynnej talii kart przedstawiającej wizerunki ok. 50 liderów reżimu w Iraku najbardziej poszukiwanych przez Amerykanów .
Uścisnął mi rękę na powitanie. Nie zgodził się na wywiad, ale nie przyszedł sam. Obok czekał na dyspozycje od szefa znacznie od niego młodszy dr Abu Mohammad, rzecznik irackiej partii Baas.
Abu Mohammad przyznał, że w Syrii rządzonej twardą ręką przez Baszszara al.-Asada czuje się „mniej więcej” bezpiecznie . „Nie jestem tu rezydentem –zaznaczył od razu.-Dużo jeżdżę. Raz jestem w Iraku, raz w Syrii, czasem w innym kraju”
Podobne tezy wysuwa Malcolm Nance ,amerykański oficer wywiadu, według którego Al. Douri był przez lata odpowiedzialny za relacje pomiędzy Saddamem Husajnem a klanem Assadow w Syrii; to właśnie Al. Douri ,jeszcze przed wojną 2003 roku, przekonał Saddama do otwarcia przesyłów z ropą do Syrii i zacieśnienia stosunków gospodarczych i militarnych; według wielu świadków Al. Douri niezliczoną ilość razy przekraczał granice syryjsko-iracką po to by osobiście nadzorować walkę przeciwko Amerykanom i rządowi w Bagdadzie.Jak pisze Michael Weiss -już od 2003 roku to właśnie syryjskie służby aktywnie wspierały prowadzoną przez iracką Al Kaidę kampanię wymierzoną w Amerykanów – większość baz treningowych terrorystów znajdowała się właśnie w Syrii, blisko granicy z Irakiem, a sama Syria służyła jako teren przerzutu broni i wojowników,udostępniając swoje lotniska,między innymi w Damaszku:
„Jeszcze przed obaleniem dyktatury Saddama przez Stany Zjednoczone Al-Assad rozpoczął politykę ułatwiania przerzutu do Iraku bojowników z zagranicy w celu zdestabilizowania okupacji.Biuro mieszczące się naprzeciwko ambasady amerykańskiej w Damaszku pomagało nawet zwolennikom rebelii zamawiać podróże autokarem przez granicę Syrii z Irakiem”
Według także Michaela Weissa , bojownicy z zewnątrz przedostawali się do Iraku z syryjskiej prowincji Dajr az-Zaur, zazwyczaj przez przygraniczne miasteczko syryjskie Albu Kamal, które sąsiaduje z irackim miastem Al-Kaim – siedzibą Az-Zarkawiego po ucieczce z Faludży w 2004 roku; Weiss opisuje trzy potężne fale w transferze bojowników, gdzie na początku : „ Syryjskie władze nadzorowały przepływ żołnierzy, ale nie wykonały żadnego ruchu, żeby go zatrzymać”, a w następnych rzutach : „Syryjscy oficerowie Muchabaratu brali łapówki za przepuszczanie Syryjczyków przez granicę”;
Podobne argumenty przytaczają Kyle Ortonw analizach dla Henry Jackson Society oraz Daniel Greenfield w swoim artykule „The US Didn’t Create ISIS — Assad and Saddam Did ”:
„ Trzeba pamiętać, że zanim Państwo Islamskie przybrało swoja dzisiejsza formę, to iracka Al-Kaida i szereg jej samobójców przetoczyła się przez Syrie przy współpracy z rządem Assada.
Assad i Al-Kaida w Iraku mieli wspólnego wroga: Stany Zjednoczone. Assad chciał upiec dwie pieczenie na jednym ogniu. Syryjscy islamiści, którzy mogli stworzyć problemy w Syrii, zostali skierowani do Iraku. Al Kaida zyskała siłę robocza, a Assad pozbył się sunnickich dżihadystów, którzy mogli przysporzyć mu kłopotów.
Obecność Al Kaidy w Syrii została poparta także przez szwagra Assada, Assef’a Shawkat’a, który sprawował funkcje szefa wywiadu wojskowego i wiceministra obrony. Jednak jego prawdziwym zadaniem była koordynacja islamskich organizacji terrorystycznych. W czasie trwania wojny w Iraku, dodał on Al Kaidę do swojego portfolio.
Pamiętajmy, że Al Nusrah Front, czyli obecne wcielenie Al-Kaidy w regionie, nazwala jeden ze swoich obozów szkoleniowych „Abu Ghadiya”, na cześć obozu o tej samej nazwie .który wiele lat wcześniej został założony przez Zarkawiego – pierwszego lidera organizacji dzisiaj znanej jako ISIS – aby przeprowadzić terrorystów poprzez Syrię do Iraku. Ta fala terroru zabiła więcej amerykańskich żołnierzy niż Saddam Husajn. Należy podkreślić ,że obóz ten znajdował się na pustynnych terench Syrii, w pobliżu granicy z Irakiem.”
W grudniu 2014 roku Martin Chulov opublikował w „Guardianie” wnikliwą analizę Państwa Islamskiego, potwierdzając to, co od dawna sugerował iracki rząd Al-Malikiego : Al-Asad był uwikłany w niszczycielską serię ataków na irackie instytucje państwowe 19 sierpnia 2009 roku. Celami serii ataków przeprowadzonych za pomocą samochodów pułapek były irackie ministerstwa finansów i spraw zagranicznych, jak również konwój policyjny w Bagdadzie. Wśród ponad setki zabitych byli urzędnicy i dziennikarze, a około sześciuset osób odniosło obrażenia:
https://www.theguardian.com/world/2014/dec/11/-sp-isis-the-inside-story
Martin Chulov podkreśla także znaczącą role byłych członków saddamowskiej partii Baas, których wielu znalazło schronienie w Syrii,skąd współpracując z dżihadystami mogli dokonywać ataków na Irak,uczestnicząc między innymi w tym z 19 sierpnia 2009:
„ W 2009 roku Bagdad jednak przedstawił swojemu sąsiadowi poważniejsze zarzuty. Minister spraw zagranicznych Iraku Hoszjar Zebari powiedział mediom w Bahrajnie: „Wywiad potwierdza, że baasiści lojalni wobec Saddama prowadzą działalność z terytorium Syrii i korzystają ze wsparcia wywiadu [syryjskiego]”.
Generał Husajn Ali Kamal, szef wywiadu w irackim Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, nie miał co do tego wątpliwości. Poważany przez amerykańskich dyplomatów i wojskowych za swój profesjonalizm Kamal, który zmarł w czerwcu 2014 roku na raka, powiedział Chulovowi, że zdobył niezbite dowody na to, że Syria zorganizowała „dwa tajne spotkania” członków Al-Kaidy z baasistami z Iraku w 2009 roku. Oba spotkania odbyły się w Az-Zabadani. Chulov tak wspominał relację Kamala z tych spotkań: „[Kamal] rozłożył dowody, przedstawił mapy z trasą, którą dostali się do zachodniego Iraku, i zeznania, które wskazywały na pomoc w organizowaniu podróży udzieloną przez konkretnych oficerów średniej rangi syryjskiego wywiadu wojskowego”.
hibird 